maandag 17 december 2012

(on)verwacht

Vaak, als ik zit te leren of met andere zinnige dingen bezig ben achter mijn laptop, zit ik te denken. Soms zit ik dan te denken aan alles wat er is gebeurt de afgelopen 36 jaar van mijn leven. Mooie dingen, verdrietige dingen. Alles heeft een plaatsje, al die dingen hebben me gevormd en gemaakt tot diegene die ik nu ben.
Maar soms zit ik ook te denken aan de dingen die nog gaan komen. Hoe lang leef ik nog, word ik een oud vrouwtje of...
Hoe zal het gaan?

Vaak denk ik er achteraan; Zal ik het gaan meemaken in mijn leven? Of zal ik toch eerst sterven? Wat zal het zijn. Momenteel zijn er weer hele discussie's gaande. 21 december wordt genoemd. De laatste dag die we als mensheid zullen meemaken...
Ik weet het niet. Wil ik het eigenlijk wel weten? Is het niet als een dief in de nacht? Die meldt jou ook niet van te voren: Ik kom eraan hoor.
Maar toch worden er tekenen van de eindtijd genoemd... Wat moeten wij daarmee? Moeten we ons zorgen gaan maken, moeten we anders gaan leven, moeten we ons omkeren of moeten we misschien noodpaketten gaan inslaan... Wie weet wat waar is?

Mijn gevoel zegt dat we ons allemaal moeten omkeren en dan niet 180graden. Nee, keer je om naar Hem. Laat Hem toe in je hart, gooi die andere eruit, laat dat andere niet meer toe...
Stel je voor dat het niet de 21e is maar de 19e of misschien wel vandaag!
Wees voorbereid...

Maar wie weet, ik niet, misschien duurt het nog wel 10 jaar... Of nog langer.. Het maakt niet uit. Wees alsjeblieft voorbereid...

1 Tessalonicenzen 5:2
want u weet zelf maar al te goed dat de dag van de Heer komt als een dief in de nacht.

woensdag 10 oktober 2012

Gereformeerd vrijgemaakt

Zo, de eerste....
Ik heb een werkstuk moeten schrijven over verschillende kerkgenootschappen. Omdat het wel heel interessant is om te weten wil ik beginnen met het delen hiervan.
Ik wil graag beginnen met de Gereformeerde vrijgemaakte kerk. Ik vond het erg leuk om deze uit te moeten zoeken, ook omdat ik zelf tot dit 'kerkgenootschap' behoor. Natuurlijk staat er op het einde nog een pastoraal stukje. Ik doe natuurlijk niet voor niks een pastorale opleiding!
Ook deze keer hoor (lees) ik graag jullie bevindingen en reacties hierop.
 
Gereformeerd Vrijgemaakt
In de jaren voor WO2 had de leer van Kuyper over de doop steeds meer invloed gekregen en was zij zo langzamerhand gaan gelden als enige juiste. Dit heeft geleidt tot de Vrijmaking in 1944.

 Bekering en Behoud
De Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt zijn ontstaan in de Tweede Wereldoorlog. Binnen de Gereformeerde Kerken heerste de doopopvatting van Kuyper. Hij leerde een veronderstelde wedergeboorte. Dit betekent dat men (totdat het tegendeel blijkt) er vanuit gaat dat een kind wedergeboren is. Op grond daarvan wordt het kind gedoopt. De Kamper hoogleraar Schilder was het hier niet mee eens. Hij stelde dat de doop de beloften van God verzegelt. Dit is niet afhankelijk van iets in het kind, maar de grond voor deze beloften ligt in God. De synode van de Gereformeerde Kerken eist dan dat Schilder zich onderwerpt aan de formuleringen van de synode. Schilder wil dit niet en maakt zich 'vrij'. Dit woordje 'vrij' heeft betrekking op artikel 31 van de Dordtse kerkorde. (Artikel 31 - Beroep op een meerdere vergadering.
 

Als iemand van oordeel is dat hem door een uitspraak van een mindere vergadering onrecht is aangedaan, kan hij zich beroepen op de meerdere vergadering.
De uitspraak die bij meerderheid van stemmen gedaan is, zal als bindend worden aanvaard, tenzij bewezen wordt dat zij in strijd is met het Woord van God of met de kerkorde.)

 In dat artikel staat dat een besluit van een "meerdere vergadering" (bijvoorbeeld een synode) voor "vast en bondig" gehouden moet worden, tenzij het in strijd is met Gods Woord. Dit verklaart ook waarom de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt in de volksmond ook wel "artikel 31" worden genoemd. De Gereformeerden Kerken Vrijgemaakt beschouwden zichzelf als de enige ware kerk. De synode van Heemse sprak hierover in 1985 unaniem uit: …de kerk in Nederland en daarbuiten heeft zich nooit in zichzelf opgesloten in de gedachte dat buiten haar grenzen geen reformatorisch werk uit kracht van Gods genade zou zijn op te merken… (Acte van deze synode, bijlage B3, hoofdstuk II, artikel 3.5.5). Na deze uitspraak is het besef dat de vrijgemaakte kerk niet de "ene ware" is, toegenomen.

God is genade. Het gaat niet om wat jij doet maar om wat Hij doet en gedaan heeft voor jou. De tegenhanger van leven uit genade is wetticisme. Óf je weet dat Hij alles voor jou heeft gedaan, óf je denkt dat je het toch (voor een deel) zelf moet doen. Dan wordt God je werkgever, net als de zoon uit Lucas 15. Je doet dingen omdat het MOET. Als het dan niet goed met je gaat voel je je tekort gedaan. Leven omdat je Gods goedkeuring moet krijgen en  niet omdat je deze al ontvangen hebt. Je krijgt alles, zonder dat je er iets aan hoeft te doen. Dit gaat heel duidelijk over de uitverkiezing.

 Wie in zondag 7 (HC) leest over het aannemen van Christus’ weldaden kan er niet omheen dat daar aan vooraf gaat: In Christus door een echt geloof ingelijfd worden. Anders gezegd; Het aannemen van Christus is alleen legitiem wanneer we ‘aannemend’ gemaakt worden, wanneer er in ons hart ook werkelijk plaats is voor Christus en wij ontdekt hebben dat wij Hem nodig hebben. Hemzelf niet kunnen ‘nemen’, maar dat Hij aan ons geopenbaard moet worden in het evangelie door de Geest. Jezus aannemen is geen zaak van verstand, geen momentele beslissing die ook zo weer voorbij (kan) gaan. Het is een zaak van de mens die heel zijn leven beheerst.

 (In Dalfsen heeft in 2010 een groep vrijgemaakten zich afgescheiden. Maar ook binnen die groep is er nu, 2011, wrevel ontstaan over bij welke kerk zij zich nu gaan aansluiten)

Pastoraal
Hier is heel duidelijk aanwezig dat het geloof van God komt. God reikt jou Zijn hand maar het is wel aan jou om die hand vast grijpen. Ook in de vrijgemaakte kerk zijn er mensen genoeg die geloofsproblemen hebben. Niet zo zeer met de leer maar meer met de regels (door mensen bedacht en strak gehandhaafd). Dit weet ik uit ervaring. Zoiets is heel moeilijk. Op deze manier wordt de blijdschap en troost die je uit je geloof kunt halen wel moeilijker te vinden. Ook heb je binnen de vrijgemaakte kerk mensen die het liever wat ‘strenger’ of conservatiever zien. Maar zijn die er niet in alle kerkgenootschappen?

woensdag 26 september 2012

Werkstukken

Voor mijn opleiding ben ik, buiten het 'gewone' leerwerk om, de hele dagen wat bezig om werkstukken over bepaalde onderwerpen te maken en te bedenken. Geweldig werk, ook modat ik er zelf zoveel van leer. En veel werkstukken zijn ook échte leerstukken voor mij geweest. En om eerlijk te zijn vind ik het reusachtig jammer dat er maar een paar personen zijn die het lezen. En dat zijn dan ook nog personen die het gaan beoordelen en er dus alle verstand al van hebben. Ik vind het leuk dat er mensen zijn die er van kunnen en willen leren. Ik zou het zo geweldig vinden als 'mijn' werkstukken meer mensen tot nadenken kunnen zetten.
Ook heb ik een boekje geschreven voor de catechisatie. Ook dat was erg leerzaam voor mijzelf. Heerlijk werk om te doen. En ik heb heus niet alles zelfbedacht...
Ook in dit alles zie ik de hand van God die mij leidt. Maar ook via andere boeken en internet heb ik een hoop informatie verkregen wat ik weer verwerkt heb in mijn werkstukken en in dat zojuist genoemde boekje.
Het boekje is trouwens voor een iets breder publiek! Maar verder staat al die informatie op mijn laptop interessant te zijn... Heel jammer.
Maar nu de moraal van mijn verhaal.
Ik ga de dingen een beetje aanpassen en lekker als blog neerzetten. Op deze manier kan ik jullie bereiken, misschien vind je het interessant, misschien leer je ervan, misschien vind je het niks.
Maar hoe dan ook, ik hoor het graag van je!

maandag 20 februari 2012

Opnieuw Thijmen met zinnige of onzinnige opmerkingen...

Gisteravond gingen Thijmen en ik voor het eerst sinds zijn ongeluk (armbreuk) op weg naar zwemles en we hadden er zin in. Ok, Thijmen iets meer dan dat ik er zin in had... Maar dat kon de pret niet drukken.
We hadden het er over dat Thijmen morgen (Vandaag=vrijdag) een korte dag had en dus morgen middag al weekend had. En, helaas, ik nog niet omdat ik zaterdag nog naar school moet.
Thijmen: Leer jij nog lezen op die school mam?
Ik: Nee, dat kan ik al...;-)
Thijmen: Leer je dan rekenen op die school?
Ik: Nee, gelukkig niet... (Was wel goed voor me...)
Thijmen: Wát doe je daar dan mam?
Ik: Daar leer ik heel veel dingen over God.
Thijmen: Wáúw (dat zei hij écht) Dan wil ik ook wel naar die school... (ik smelt...)
Ik: Maar jij leert op school toch over God?
Thijmen: Ja, dat wel maar ik wil nog véél meer weten over God.
Ik: Wat wil je dan weten over God?
Thijmen: Hoe Hij gestorven is.... O nee, dat weet ik al he mam...
Ik: Ja, volgens mij weet je dat al. Hoe dan ook alweer?
Thijmen: Ja, aan het kruis he mam...
Ik: Ja, aan het kruis.
Thijmen: Maar door piranhas zou wel spannender geweest zijn, he mam...

Ziekenhuis Thijmen -> Nieuwe Hemel en Nieuwe Aarde

Vanmorgen moest ik weer met Thijmen naar het ziekenhuis. Deze keer was het voor controle van zijn linkerarm die van het zomer heel akelig gebroken is. En na een operatie enigszins weer in model gebracht is. Helaas moet je na die tijd nog jarenlang naar het ziekenhuis. Dit komt natuurlijk ook omdat zijn groeischijf misschien beschadigd is en dat willen ze natuurlijk wel controleren voordat hij een raar scheef armpje krijg. Ik ga er dan ook helemaal mee akkoord.
Maar goed, wij waren dus aan de beurt.

Dokter: Zo, wat een mooi litteken heb je daar.
Thijmen: Ja, en die gaat ook nooit meer weg.
Dokter: Nee dat klopt, dat blijf je altijd zien.
Thijmen (heel stellig): Behalve op de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde.
Dokter (verbaasd): Wát zeg je?
Thijmen: Op de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde is het litteken weg.
Dokter kijkt mij een beetje onnozel aan.
Ik: Ja, op de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde zijn álle littekens verdwenen.

Helaas wist deze arts niet waar het over ging. Ik zou hem graag daar tegenkomen. Het was een aardige, doorpakkende, vriendelijk en vooral ook een kundig arts.
Of zullen we op de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde geen kundig arts nodig hebben....

De plaats van de vrouw...

Zo, dat was wel een hele studie.... Maar dat was het dan ook weer waard.
De plaats van de vrouw in de gemeente...
Hoe vaak voelen wij ons als vrouw achtergesteld in de gemeente? De mannen.... Ja die zijn pas belangrijk. En de vrouwen.... Tja, waarom heeft God die eigenlijk geschapen? Puur voor de fun?? Néé,  laat dat duidelijk zijn. God is blij met ons en Hij houdt van ons. Meer dan wij ooit kunnen en zullen beseffen. Maar waarom staan er dan van die teksten in de Bijbel?
Vrouwen moeten gedurende uw samenkomsten zwijgen. (1 Kor 14:34) In de oude vertaling stond:      Het staat een vrouw lelijk te spreken in de gemeente.
Is dat écht zo? Moeten wij écht onze mond houden?
Nou dames, weest gerust! Gelukkig. Maar stel je de tijd van Paulus eens voor. De vrouwen waren toen veel hartstochtelijker (ik kan niet helemaal het juiste woord vinden) dan wij tegenwoordig zijn. Over het algemeen kunnen wij allemaal lezen (en schrijven), dat was in die tijd ook zeker niet het geval. En stel je nu eensvoor dat er nu een samenkomst is waarbij je met ongeveer 100 mensen samen zit. 50 mannen en 50 vrouwen. En bij alles wat er gezegd wordt is er een vrouw of een man die een wedervraag stelt of een op of aanmerking heeft.. Er staat namelijk meer. Ook van mannen dien lang willen profeteren, en hoe vaak gebeurt dat dat nog...;-), wordt gezegd; de eerste moet zwijgen.
Hetzelfde geldt voor vragen tijdens een dienst. Als je al vragen tijdens de dienst stelt hoe kun je dan verder luisteren? En wat een chaos zou het worden...
Nu is het zo als wij iets niet weten of niet snappen dan zoeken we het op, misschien op internet of we nemen een andere bijbelvertaling. Op die manier wordt er al veel duidelijk. Maar zoals je misschien wel weet, in die tijd hadden ze dat allemaal nog niet. Paulus heeft deze regels alleen geschreven om de kerkdiensten in goede orde te laten verlopen. En niet een chaotische dienst waarbij een persoon misschien belangrijk wordt.
Nee hoor, gelukkig hoeven wij ons niet stil te houden. Laten wij onze kennis delen met iedereen die het wil. Alsjeblieft... Getuig allemaal van Gods onmeetbare Grootheid, Halleluja!