donderdag 28 november 2013

Overdenken

Ik heb het weer, of is het nog steeds, druk...
Nadenken of is het meer overdenken.

Een poosje geleden alweer las ik een tekst in Romeinen. Deze tekst raakte me... Ik heb die tekst inmiddels ook al regelmatig aangehaald en gebruikt. Ook al in een preek voor mijn oudere medemensen. Ik wil em jullie dan ook  niet onthouden.

Wie zal hen veroordelen? Christus Jezus, die gestorven is, meer nog, die is opgewekt en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons. (Romeinen 8:34)

De mensen in de kerk kennen God wel. Maar kennen ze God ook écht? Door Jezus leer je God kennen. En wat lees je hier in dit kleine stukje tekst.
Jezus pleit nog steeds voor ons. Hij wil dat God Zijn offer niet vergeet.
Dit is wat je noemt; GENADE!

Ik denk dat de meesten het verhaal van de overspelige vrouw wel kennen. Dat Jezus de groep aanspreekt door te zeggen; Wie zonder zonde is mag de eerste steen gooien. En dat iedereen uiteindelijk maar weggaat. Maar Jezus zegt ook nog iets tegen de vrouw.

U zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u bevrijden.
Johannes 8:32

Wat of misschien wie wordt er met die waarheid bedoeld? Lees nog een paar hoofdstukken verder... In hoofdstuk 8 komt het woord waarheid nog enkele malen voor.

In vers 44 bijvoorbeeld:
Uw vader is de duivel, en u doet maar al te graag wat uw vader wil. Hij is vanaf het begin een moordenaar geweest. Hij hoort niet bij de waarheid, omdat er geen waarheid in hem is. Wanneer hij liegt, spreekt hij zoals hij is: een aartsleugenaar, de vader van de leugen.

Iedereen kent deze tekst wel;
Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door Mij.
Johannes 14:6

Hier is het toch wel duidelijk.
De Waarheid is het Leven!

Als je God wilt kennen, leer dan de Waarheid kennen, het Leven!
Wie je ook bent, wat je ook doet of hebt gedaan... Je mag leven, in en uit GENADE!









dinsdag 21 mei 2013

Pinksteren

Ik kan er helemaal niks aan doen, echt helemaal niks.
Ik doe er dus ook gewoon niks en geniet er gewoon lekker van ;-)

Ik kan er zo van genieten, niet omdat we vrij zijn maar de gedachte erachter, de inspiratie. Het vol zijn van iets (en dan bedoel ik niet de gourmet)
Christelijke feestdagen, ook wel heilsfeiten genoemd. Voor de meeste mensen is het gewoon een lekkere vrije dag, of soms zelfs een lang weekend.
Maar er zijn nog steeds (gelukkig wel) mensen voor wie die feestdag een échte betekenis hebben en die heilsfeiten ook vieren en/of gedenken als zodanig.

Laten we ze eens op een rijtje zetten;

Kerstfeest -> De geboorte van de Here Jezus. De Zoon van God die naar de aarde komt als baby.
Goede Vrijdag -> De sterfdag van diezelfde Zoon van God aan het kruis. Gelukkig is hiermee het verhaal nog lang niet afgelopen.
Pasen -> De opstanding uit de dood van Jezus.
Hemelvaart -> Zoals het woord ook al zegt; Jezus die naar de Hemel teruggaat naar Zijn Vader. En vandaar uit verder gaat met Zijn werk.
Pinksteren -> De uitstorting van de Heilige Geest, waardoor wij als mensen het verder kunnen met het werk, geïnspireerd, door deze Geest. Het werk in Gods Koninkrijk.

Dat zijn de feest of gedenkdagen die we elk jaar vieren en herdenken.
Het meest geweldige feest vind ik toch wel Pasen, maar wel op de voet gevolgd door Pinksteren. Geweldige feesten.

Toch is er nog een heilsfeit wat ik hier niet genoemd heb, we kunnen dat feit ook nog niet vieren. En als het zover is hoeven we het niet meer te vieren. Dan doen we niks anders dan vieren. Ik heb het hier over...

Wederkomst: Het moment dat Jezus terugkomt. Ook wel de Jongste Dag genoemd. Op die dag zal iedereen erbij zijn, elk oog zal Hem zien. Wat een geweldige dag zal dat zijn. maar op die zal er ook worden geoordeeld.

Ik heb net al gezegd welke voor mij de meest inspirerende feesten zijn, heb jij ook feest waar je meer door geraakt wordt? En met welke reden?
Wil je het delen, hier? Wie durft...???





maandag 13 mei 2013

Teren op zijn zak


Wat is dat toch....???

Ik, die samen met manlief, heb besloten om even te stoppen met werken zodat ik meer tijd aan mijn studie kan besteden en zodat manlief rustig héél vroeg het huis uit kan om te werken, en dan héél laat besluiten om weer terug te keren.
Ik teer op de zak van manlief...

Ik vind dit een heel vervelend verhaal. Ik ben aan de studie gegaan, niet om zakken geld te gaan verdienen, maar om mijn medemens proberen te helpen in hun (naar alle waarschijnlijkheid) geestelijke nood.
Waarom zou ik dan ineens teren op de zak van manlief?

We hebben 4 heerlijke kinderen. Als je bedenkt dat die alle 4 naar de kinderopvang moeten, dan kun je bijna bedenken waarvoor ik aan het werk was. En manlief ook wat. Nu hebben we (meestal) rust in huis. We staan minder op tijd, want we moeten geen kinderen van de kinderopvang halen die bijna sluiten gaat. 'Haal jij of haal ik?'
Nee, ik ben er gewoon. Of manlief nu om 5 uur of om 7 uur thuis wil komen, het maakt niet uit.

Ik ben niet ineens een poetsende huisvrouw geworden, dit tot groot verdriet van manlief ;-) Maar we hebben het wel 'redelijk' op orde in en om het huis. Ik kan lekker rustig mijn tentamens en werkstukken overdag maken en leren en 's middags ben ik thuis voor de kinderen.
Wie teert nu op wie zijn zak?

Als ik niet mijn werk 'carrière' aan de wilgen had gehangen, had manlief zich niet zo op zijn werk kunnen storten als nu. Als ik niet mijn werk 'carrière' aan de wilgen had gehangen, had ik me niet zo op mijn studie en alle bijbehorende zaken kunnen storten als nu.

Ik zet nog even door met mijn studie, en dan.... Dan hoop ik stiekem wel dat ik mijn eigen zak ook weer wat kan vullen. Maar dat is omdat ik dat zélf graag wil en niet omdat ik niet kan en wil teren op de zak van manlief. Ik leer ergens voor en ik wil mensen graag laten delen in die kennis. Dit is kennis die je niet voor jezelf moet houden, deze kennis moet en wil ik delen!

Iedereen mag straks teren op mijn zak!


vrijdag 8 februari 2013

Studiedag Pastoraat in Roodeschool

 
 

Studiedag: Persoonlijkheid en pastoraat

Zaterdag 23 maart in Roodeschool
Het EPS verzorgt op zaterdag 23 maart 2013 in Roodeschool (Groningen) een studiedag over het thema 'Persoonlijkheid en pastoraat'.

Persoonlijkheid en pastoraat
Wie ben ik en wie ben jij?
Hoe handel ik en hoe wil jij behandeld worden?
Wat is mijn kracht en zwakte, wat heb jij nodig
?

In het pastoraat is het belangrijk om te weten wie je zelf bent. Wat zijn je sterke en zwakke kanten? Door deze zelfkennis kan je beter begrijpen waarom je met sommige pastoranten goed overweg kunt, en waarom het contact met anderen soms lastiger is. Door meer te weten van (gezonde) persoonlijkheden, leer je ook beter begrijpen wat de ander nodig heeft in zijn of haar 'eigenheid'.
Naast dat we op deze studiedag eerst gaan kijken wie we zelf zijn en wat dat inhoudt, kijken we deze dag ook uitgebreid naar de verschillende typen mensen en hun eigen-aardigheden.
In alle lezingen zijn lessen en personen uit de Bijbel verweven, want deze uniciteit is door de Heer in de mens gelegd en daardoor zijn er ook voldoende persoonlijkheden in de Bijbel te vinden waarvan we kunnen leren.


  • Studiedag: Persoonlijkheid en pastoraat
  • Sprekers: drs. Henriëtte van Nes en Hermineke Vonk, BTh
  • Datum: Zaterdag 23 maart 2013 (onder voorbehoud van minimaal 30 deelnemers)
  • Tijden: 10:00 uur tot 16:00 uur
  • Locatie: Gebouw GKV Roodeschool, Hooilandseweg 82, 9983 PG Roodeschool
  • Kosten: €25,- (incl. koffie, thee en lunch)
  • Organisatie: José Kruize, J.A.Kruize@student.pastoraat.n u

  En nu de link voor het geval je je graag wilt inschrijven!
Iedereen die ook maar een beetje geinteresseerd is, is welkom!

http://www.pastoraat.nu/Studiedagen1.html

zondag 27 januari 2013

Pardon, hoe oud...???

Vanmorgen zaten we, zoals elke zondag, in de kerk. De ouderling las de wet voor. Ook die hoor je elke week. Soms hoor je het, soms niet...
Thijmen zat bij me op schoot en vroeg me: Mam, weet jij dat nog dat je uit Egypte ging?
Nee, dat was vér voor mijn tijd. Nou ja, dan wist mijn oma dat vast nog wel.
Oma is helaas afgelopen augustus gestorven. Oma was wel behoorlijk op leeftijd; 104 jaar is ze geworden. Nee, zelfs oma weet dat niet meer.
Ach mam, dat is ze gewoon vergeten te vertellen... ;-)

Hoe kijken onze kinderen naar ons, hoe oud denken ze eigenlijk dat we zijn?

maandag 7 januari 2013

Keuze(s) maken

Een week of wat geleden had ik een leuk gesprek met Wilmar en AnneFloor.
Gisteren zat ik in de kerk, we hadden een preek over Daniel. Zo jong en dan al zulke keuzes moeten maken. Als ik een pet droeg deed ik die af voor Daniel.
Maar ons gesprek thuis ging ook over keuzes maken.
AnneFloor vond het belachelijkdat ze zo'n vreselijk eind (ruim 2 km) moest fietsen naar school.
(en niet door weer en wind hoor, want dan is mama er met de auto!) Maar om de hoek van onze wijk staat ook een school, een christelijke school. Waarom zij daar niet heen kon, hoefde ze ook niet meer zo'n eind te fietsen. Tja...
Dus daar gingen we; keuzes maken. Wij (papa en mama) vinden het heel belangrijk dat je veel over God leert en dat in alle lessen Gods aanwezigheid gedeeld wordt. Dat alles wat je doet, alles wat je leert, alles wat er gebeurt ín Gods hand is maar dat je ook moet beseffen dat het uít Gods hand komt. En dat je daar dan een eindje verder voor moet fietsen dat moet dan maar.
Het bleef belachelijk, zij had er last van. Zij moest fietsen en wij niet.
Nee, dat klopt. Maar Wilmar dan? Die gaat nu naar het Gomarus college. Kost ons elke maand 100 euro. Voor ons, gezin met 4 opgroeiende kinderen een hele smak geld... We kunnen hem ook dichterbij naar school doen, krijgt hij hetzelfde onderwijs en kan hij op de fiets heen... Nee, ook hier willen wij dat je leert dat God overal bij is en dat je het alleen van Hem kunt verwachten. En dat kost ons geld! Maar wat is geld als je verder kijkt dan het hier en nu....????
En zo kunnen we nog wel wat keuzes opnoemen...
Om eerlijk te zijn heb ik ook wel eens een keuze gemaakt dat ik achteraf dacht... Deze keuze kan ik niet verantwoorden... Gelukkig leer je daar ook weer van...
Maar wat de dominee gisteren ook zei; soms heb je geen keuze en wordt er voor je gekozen. Wat moet je dan? Aanvallen of vluchten?
Mijn wijze les was idd; niet aanvallen, niet terugtrekken máár het goede doen!
Maar hoe weet je wat het goede is?
Gelukkig kan en mag je in gesprek gaan met God, ook over je keuzes.
Wat de dominee ook nog vertelde wat ik jullie ook niet wil onthouden;
1. Persoonlijk kiezen tégen de afgoden
2. Heb het lef om eerlijk te zijn (wel bescheiden en deskundig, weet waar je het over hebt)
3. Laat de duivel maar aan God over

Iedereen moet voor zichzelf keuzes maken, voor school, voor uitgaven, voor pcgebruik... Het maakt niet uit waarvoor. Jíj bent degene die de keuze maakt.
Ik merk en leer al vaker en al meer dat je een ander ook niet op zijn of haar keuzes kunt beoordelen of veroordelen. Vandaar een wijze lesvoor mij; probeer het goede te doen!